Pompeje

Miasta Sodomę i Gomorę spalił do cna, i na zagładę skazał jako przykład dla tych, którzy by mieli wieść życie bezbożne. Umie Pan wywieść pobożnych z pokuszenia.
2. List Piotra 2,6.9

Pompeje były typowym prowincjonalnym, rzymskim miastem. Zawsze zatłoczone przez tłumy mieszkańców i obcokrajowców ulice tętniły życiem. Sklepy, warsztaty, tawerny i wielki targ, nie wspominając nawet wielkiego amfiteatru, sprawiały, że miasto było atrakcyjne. W roku wyborczym 79 wiele się działo, ale nowo wybrane władze sprawowały urząd bardzo krótko. 20 sierpnia spod ziemi dobiegło stłumione dudnienie. Był to początek wielkiego kataklizmu, z którego obecnie znane jest to miasto. 24 sierpnia wulkan Wezuwiusz, uśpiony od dawna, zaczął wyrzucać ogień i dym ze strasznym hukiem. W południe zrobiło sie ciemno i ciężkie kawałki skał i małe kamienie zaczęły staczać się w dół. Kwitnące dotąd miasto zniknęło szybko pod górą kamieni, błota i popiołu. Dlaczego Bóg pozwolił żeby to się stało? Nie potrafimy tego do końca wyjaśnić. Ale Bóg nie pozostawił bez odpowiedzi pytania dotyczącego dwóch innych miast - Sodomy i Gomory. Dlaczego te dwa miasta zostały zmiecione? Zostały zniszczone ponieważ grzech ich mieszkańców przekroczył wszelkie granice i Bóg musiał ich za niego bezzwłocznie ukarać.
Wydarzenie to jest dla nas poważnym ostrzeżeniem. Każdy, kto myśli, że może wieść życie bez Boga, powinien przemyśleć to jeszcze raz. Ale każdy kto uporządkował swoje życie przed Bogiem może liczyć na Niego i cokolwiek stanie się w czasie jego ziemskiego życia, jest bezpieczny na wieczność. Bóg troszczy się doskonale o tych, którzy są Jego własnością.