Zaprojektowani, by latać!

"Zaprojektowani", by latać! 

Pewien autor we wstępie do swej książki opisuje tragiczną sytuację orła umieszczonego w masywnej klatce: "Słońce pięknie świecące na niebie wydawało się wzywać go, by poderwał się z ziemi i zaczął cieszyć się swoją naturalną wolnością. Ten królewski ptak jakby w odpowiedzi podniósł swe oczy ku słońcu i rozwinął swe wspaniałe skrzydła, ale później, będąc świadomy żelaznych krat, skulił je i pochylił głowę w widocznym niezadowoleniu i wstydzie. Obserwowałem tego uwięzionego ptaka z wielkim zainteresowaniem - im częściej dostrzegałem pojawiający się błysk w jego oczach, kiedy patrzył w niebo i podnosił skrzydła, by oderwać się i wzbić się w powietrze, tym większa była jego rozpacz; pragnął się uwolnić i miał moc, by to uczynić, ale klatka była tym, co czyniło go więźniem (...). Uwięziony ptak przypomniał mi o chrześcijanach, którzy są uwięzieni, trzymani w niewoli. Oni spoglądają na chwałę, która jest widoczna na obliczu Pana Jezusa, i ich serca są tym poruszone, ale chociaż naprawdę chcą być wolni, z ich smutnych serc zamiast pieśni wznoszą się jedynie westchnienia i muszą wyznać przed sobą, choć przed innym mogą to ukryć, że są w niewoli".
Czym jest ta klatka, która trzyma chrześcijan w niewoli? Niektórzy nazywają ją "ciałem", a inni "grzeszną naturą". Biblia wiele mówi nam na temat tego, jaki wpływ ma ciało na nasze życie, poczynając od naszego urodzenia. Jest to element ludzkiej natury, który zawsze pragnie "chodzić swoją drogą", dlatego zawsze odrzuca Bożą drogę.
Bez nowonarodzenia i posiadania boskiej natury nie ma gorliwości, trwałego pokoju i radości. To nowa natura czyni to, co jest miłe Bogu i również bliźnim, bowiem cechuje ją świętość i miłość. Wierzący posiada również Ducha Świętego, który mieszka w nim, wzmacnia i rozwija nową naturę. Kiedy karmimy się Słowem Bożym w posłuszeństwie i z modlitwą, On pokazuje nam Chrystusa: "On mnie uwielbi, gdyż z mego weźmie i wam oznajmi" (Ew. Jana 16,14).